عشق الهی از چه مقوله است؟ آیا از مقوله هوی و هوس و شهوت است؟ آیا عشق الهی مستلزم تشبیه خلق به خالق است؟ این سؤال ها از مهم ترین سؤال هایی است که درباره این موضوع مطرح است. به نظر من اساساً عشق اعم از عشق انسانی و عشق الهی چیزی متفاوت با شهوت و هوی و هوس است. یکی از وجوه تمایز عشق با شهوت این است که وقتی شهوت غلیان و جوشش پیدا کند، غدد جنسی آدمی ترشح می کند؛ اما وقتی عشق به غلیان و جوشش در بیاید، غدد اشکی آدمی قطرات اشک را بر گونه ها جاری می سازد. دیگر از وجوه تمایز شهوت آن است که شهوت معمولاً میان دو جنس مخالف و برای ارضای غریزه جنسی مطرح است؛ اما عشق میان افراد و چیزهای گوناگونی مطرح می شود. چنان می نماید که عشق بشری با عشق الهی در ماهیت تفاوتی ندارد؛ جز این که متعلق عشق بشری بشر و متعلق عشق الهی خداست. به نظر من به هیچ وجه عشق الهی مستلزم تشبیه خدا به خلق نیست. تشبیه در جایی معنا دارد که خدا در صفتی عین بشر دانسته شود؛ اما اگر صفتی که به خدا نسبت داده می شود، خدا از ویژگی های حسی منزّه دانسته شود، تشبیهی در کار نخواهد بود. نظر شما دوستان در این زمینه چیست ؟ ( قدیر امینی زازرانی)